'Ach, componeren. Je zit wat te schrijven. Misschien mag het gerust de naam van componeren hebben, maar dan denk ik direct aan de echt grote componisten. Bach, Beethoven. Die talenten heb ik helaas niet. Ik schrijf gewoon wat. Later ga je die dingen nog weer eens door zitten spelen en dan verdwijnt het ene kladje in de prullenbak, die verveelt me dan; en de andere gaat netjes in de kast. Die vind ik mooi. Dan belt soms een uitgever en zegt: 'Joh, stuur me dat eens op.' Nou dat werk je dan uit en dat vind ik leuk. Dan zeggen ze ook wel eens: 'Ah, dat is weer een trio en dat is weer echt Zwart.' Maar dat zie je toch bij Bach ook? Als je Bach hoort, dan zeg je: 'Echt Bach.' Het dagblad Trouw heeft me eens betiteld als 'Bach aan de IJssel'. Het was me een eer. Geen slechte leermeester. Laatst hoorde ik zeggen: 'Zwart is een trioboer, die schudt zo de trio's uit z'n mouw.' Nou, dat vond ik ook al geen scheldnaam. Trioboer.' VERBONDENHEID (....) Een uitzending van een orgelconcert uit de Bovenkerk in Kampen. Een parafrase van een Psalmmelodie: 'Zie op mij in de gunst van boven, ach, wees mij genadig Heer! Eenzaam ben ik en verschoven, ja, d' ellende drukt mij neer.' Zoekende klanken, smekende klanken, dan omhoog, dan omlaag. Er ontstond een verbondenheid met de organist die daar omhoog in de ijle ruimte van de hoge, gotische kerk met zijn muziek aan het bidden was. Ik werd ontroerd, het orgelspel trof mij diep. Professor H. Jonker Theologia Reformata' (1986) NIET EN WEL GRETIG .... Wie echter gretig in de toetsen wil graaien, kan zich verlustigen in het jongste orgelopus van de Kampense organist Willem Hendrik Zwart. Het betreft hier een tweetal werken: variaties en koraal over Psalm 116 en Inleiding en trio over Psalm 84. In de oude berijming natuurlijk, want Willem Hendrik Zwart heeft er een broertje dood aan om de welgebaande wegen der vaderen te verlaten. Stoere volgrepige akkoorden doen het in deze composities goed. Ook lieflijker klanken zoals de eerste variatie over Psalm 116. Het triootje dat Willem Hendrik hier schrijft lijkt sterke overeenkomsten te hebben met de thematiek en opbouw van Bachs koraalvoorspel "Nun freut euch lieben Christnen gemein", BWV 734. Bijna kom ik op de gedachte dat deze muzenzoon aan de IJssel ... Maar nee, dat gaat te ver. Bach streeft Willem Hendrik toch nog voorbij. Zo hoort het ook. Zwart blijft Zwart en Bach blijft Bach. Rob van der Hilst Gedeelte uit dagblad Trouw (1982)