Via Chris Haalboom (geen les van gehad) kwam ik op 16-jarige leeftijd bij Willem Hendrik Zwart terecht. Mijn vader bracht me iedere veertien dagen naar Kampen. Ik mocht voorspelen en koos voor de bekende bewerking over Psalm 42 van Feike Asma. Uiteraard het juist gekozen muziekstuk en ik mocht bij Willem Hendrik in de leer. Ik speelde pedaal zonder schoenen te dragen en dat vond Willem Hendrik maar een vreemde zaak, hij vroeg dan ook of ik geen pijn aan mijn voeten kreeg. Willem Hendrik kon het bijzonder goed vinden met mijn vader, die twee hebben heel wat afgepraat. Van die gelegenheden maakte ik dankbaar gebruik door lekker te gaan orgelspelen en mijn lesmateriaal te laten voor wat het was. Ik studeerde literatuur maar speelde liever koraalbewerkingen van Zwart en Asma. Willem Hendrik deed dan ook zijn uiterste best om mij te motiveren met goed in het gehoor liggende literatuur. Hij zei vaak tegen mijn vader: 'Wat heeft die jongen een talent maar het is niet een van mijn trouwste leerlingen wat studeren betreft.' Willem Hendrik was wel eens vergeetachtig en dan stonden we voor een gesloten deur om hem vervolgens thuis op te halen. Ik moet er wel bij zeggen dat Willem Hendrik altijd vroeg om hem eerst te bellen voordat we naar Kampen reden. Van Willem Hendrik kreeg ik eens een luciferdoosje in de kleur zwart met daarop zijn naam in gouden letters gedrukt. Tijdens een CD- opname in oktober 2006 heb ik dit 'geschenk' aan zijn zoon Jan Quintus gegeven, die stond daar wel even van te kijken. Willem Hendrik is voor mijn muzikale ontwikkeling heel belangrijk geweest, nog steeds krijg ik te horen dat ik speel in de zogenaamde Zwart-stijl. De orgellessen in de Bovenkerk, de markante persoon Willem Hendrik... ik zal ze nooit vergeten! Hein de Graaf ( Organist Chr. Gereformeerde Fonteinkerk in Bunschoten)